καρπόω

English (LSJ)

   A bear fruit or bear as fruit, metaph., ὕβρις γὰρ ἐξανθοῦσ' ἐκάρπωσε στάχυν ἄτης A.Pers.821:—Pass., τὰ πλεῖστα τῶν ῥιζοφύτων καρπωθέντα Ocell.1.13.    2 offer by way of sacrifice, LXXLe.2.11; ἐπὶ τοῦ βωμοῦ, of burnt-offerings, SIG1025.33 (Cos, iv/iii B. C.):—so in Pass., ib.997.9 (Smyrna), cf. Hsch.    II take as fruit or produce, LXXDe.26.14:—elsewh. in Med., καρπόομαι get fruit for oneself, i.e.,    1 reap crops from, c. acc. rei, [ἀρούρας] Hdt.2.168; Χθόνα A.Pr.851, Supp.253; δὶς τοῦ ἐνιαυτοῦ τὴν γῆν καρποῦσθαι to crop the land twice a year, Pl.Criti.118e: metaph., βαθεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸς καρπούμενος A.Th.593: hence, exhaust, drain, exploit, καρπουμένῳ τὴν Ἑλλάδα Ar.V.520, cf. Isoc.4.133,166; οὐσίας D.19.249.    2 enjoy the usufruct or interest of money, ἔδωκεν ἑβδομήκοντα μνᾶς καρπώσασθαι Id.27.5; τοὺς λιμένας καὶ τὰς ἀγορὰς καρποῦσθαι to derive profits from . ., Id.1.22; ἔθνη X.HG6.1.12; ἰδία κ. τὰς τῆς πόλεως συμφοράς Lys.25.25; [πλεονεξίαν] D.23.126: in pf. Pass., τὸ ἐργαστήριον κεκαρπωμένος having enjoyed the profits of the shop, Id.27.47: abs., make profit, Ar.Ach.837.    3 enjoy the free use of, τὰ αὐτοῦ ἀγαθὰ γιγνόμενα Th.2.38; τὴν τῶν πολεμίων [Χώραν], τὰς τῶν θεῶν τιμάς, X. Ages.1.34; τὴν οἰκείαν ἀδεῶς κ. D.1.25, cf. 28.    4 simply, enjoy, ἄελπτον ὄμμα . . φήμης S.Tr.204; τἀμὰ . . λέχη E.Andr.935; ἐλευθερίαν Th.7.68; τὴν σοφίαν Pl.Euthd.305e; ἡδονὴν ταύτην Id.Phdr. 252a, cf. 240a, etc.; ἀσφάλειαν καὶ εὔκλειαν X.Cyr.8.2.22; τὴν δόξαν τινός D.20.69; τὴν ἡλικίαν Id.59.19; δωρεάς Plu.Them.31: in bad sense, ἰδίας καρποῦσθαι λύπας Hp.Flat.1; φρενῶν τὴν ἁμαρτίαν A.Ag. 502; τὰ ψευδῆ καλά ib.621; πένθη E.Hipp.1427; ἄπαιδα κ. βίον Id.Fr.571.3; τὰ μέγιστα ὀνείδη Pl.Smp.183a; λοιδορίας Phld.Vit. p.34J.

German (Pape)

[Seite 1329] Frucht machen, hervorbringen, tragen, übertr., ὕβρις γὰρ ἐξανθοῦσ' ἐκάρπωσε στάχυν ἄτης, der Uebermuth treibt die Aehre der Schuld, Aesch. Pers. 807. – Sp., wie LXX., = die Frucht darbringen zum Opfer. – Gew. med., wie καρπίζομαι, die Frucht für sich einsammeln, ernten, Frucht woraus ziehen; καρπώσεται ὅσην Νεῖλος ἀρδεύει χθόνα, der ernten wird, so weit der Nil das Land bewässert, Aesch. Prom. 854, vgl. Suppl. 250; δὶς τοῦ ἐνιαυτοῦ τὴν γῆν ἐκαρποῦντο Plat. Critia. 118 e; τὸν ἀγρόν Xen. Mem. 1, 1, 8 u. A.; vom Feinde, τὴν χώραν καρπ οῦσθαι, die Einkünfte des Landes für sich nehmen, das Land aussaugen, plündern, Isocr. 4, 133. 166; vgl. Ath. VI, 274 f; allgemeiner, Nutzen, Ertrag ziehen aus Etwas, τὴν Ἑλλάδα Ar. Vesp. 518; ἔδωκε ἑβδομήκοντα μνᾶς καρπώσασθαι, um den Ertrag davon zu ziehen, zu benutzen, Dem. 27, 5; λιμένας καὶ ἀγοράς 1, 22; τὴν ἑαυτοῦ κτῆσιν Plat. Legg. IX, 877 a, genießen; τὴν ἡλικίαν Dem. 59, 19. Oft übertr., ἡδονήν Plat. Conv. 187 e, τὴν σοφίαν Euthyd. 305 e; ἔκ τινος εὔκλειαν Xen. Cyr. 8, 2, 22; δωρεάς Plut. Them. 31; Tragg., βαθεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸς καρπούμενος Aesch. Spt. 575, ernten von des Geistes tiefer Furche; im schlimmen Sinne, die schlimmen Folgen wovon empfinden, αὐτὸς φρενῶν καρποῖτο τὴν ἁμαρτίαν Ag. 488, vgl. 607; ὡς ἄελπτον ὄμμ' ἐμοὶ φήμης καρπούμεθα, wir genießen den Ruf, Soph. Tr. 203; τἄμ' ἐκαρποῦτ' ἂν λέχη Eur. Andr. 936; πένθη μέγι στα δακρύων καρπούμεναι Hipp. 1427. – Aber καρποῦσθαι τὰς τῆς πόλεως συμφοράς Lys. 25, 25 ist = für sich ausbeuten, Vortheil daraus ziehen.