χαριστήριος

English (LSJ)

ον,

   A of or for thanksgiving, θυσία D.H.1.88: so in pl., Id.10.17,54, IGRom.4.566.19 (Aezani, ii A. D.); ἀπαρχαί Ph.2.236; ἀμοιβαί D.H.1.6; ὕμνος Jul.Or.4.158a: c. gen., θυσία χ. ὑδάτων D.H.1.55, cf. Plu.Lyc.11.    II Subst., χαριστήριον, τό, thank-offering, IG22.3003,4798, 7.3100 (Lebad.), Plu.Caes.57, Ath.15.672a, etc.: freq. in pl. χαριστήρια, τά, thank-offerings, χ. τοῖς θεοῖς ἀποτελεῖν X.Cyr.4.1.2; ὀφειλήσειν ib.7.2.28; προσφέρειν, θῦσαι, D.S.5.31, 20.76: c. gen., θύειν τοῖς θεοῖς χ. τῶν εὐτυχημάτων Plb.21.2.2; χ. τροφῶν ἀποδιδόναι Luc.Patr.Enc.7; τῇ Ἑκάτῃ χ. τῆς νίκης ἑορτάζειν Plu.2.862a; χ. ἐλευθερίας, in memory of the liberation by Thrasybulus on 12th Boëdromion, ib.349f, cf. Neanth.9J., OGI654.8 (Egypt. i B.C.); = Lat. supplicatio, Plu.Cam.7.

German (Pape)

[Seite 1339] zur Gunstbezeugung, zur Gefälligkeit, zum Schenken gehörig, geneigt, – dankbar; – τὸ χαριστήριον, Gefälligkeit, Geschenk; – τὰ χαριστήρια, sc. ἱερά, Dankopfer, Dankfest, Xen. Cyr. 4, 1,2 u. öfter; θύειν τοῖς θεοῖς τῶν εὐτυχημάτων Pol. 21, 1,2; Plut. Rom. 21; χαριστήρια τροφῶν ἀποδιδόναι Luc. patr. enc. 7.