ἐπίχυσις
From LSJ
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
English (LSJ)
εως, ἡ, (ἐπιχέω)
A pouring upon or in, influx, Pl.Ti.77d, Arist.Mete.356a6 ; ποταμῶν ἐπιχύσεις Ath.8.331d; τῶν ὄμβρων D.C.41.45 : metaph., ἐ. πολιτῶν Pl.Lg.740e ; τῆς τῶν ἡδονῶν ῥώμης ib.841a. 2 = ὑπόχυσις, Phlp.in de An.291.32. 3 = κονίασις, Hsch. II toast, Plb.16.21.12 (pl.); ἐπιχύσεις τινὸς λαμβάνειν, ποιεῖσθαι (cf.ἐπιχέω 11), Plu.Demetr.25, Brut.24. 2 anointing, ἐν ταῖς ἐπιχύσεσι IG12(1).155.121 (Rhodes). III beaker or wine-jug, Men.503, Phylarch.44J., Plaut.Rud.1319 ; ἐ. τοῦ χαλκίου Ar.Fr.214.
