σώτειρα
τὸ ἐγδοχῖον τοῦ ὕδατος καὶ τὰ ἐν τῆι πόλει ὑδραγώγια → the water reservoir and the conduits in the city (or on the acropolis)
English (LSJ)
ἡ, fem. of σωτήρ, Pi.O.13.54, Hdt.2.156, E.Med.528, Heracl.588, Pl.Lg.960c. 2 freq. as epith. of protecting goddesses, of Τύχα, Pi.O.12.2 (cf. σωτήρ 1.2); of Θέμις, ib.8.21; of Εὐνομία, ib.9.16; of Athena, Lycurg.17, IG22.676.12; of Artemis, AP 6.267 (Diotim.), IG22.4695; of Hecate, CIG(add.) 3827q (Cotiaeum); of Rhea, ib.4695 (Egypt), etc.; ἡ Σ. abs., of Demeter, Ar.Ra.379 (lyr.), Arist.Rh.1419a3; of Kore, SIG1158.5 (Cyzicus, iii B.C.); of Artemis, IG22.1343.24,40, etc.; of Cleopatra II or III, PTheb.Bank 11.2, OGI739.8 (ii B.C.). II an antidote, Gal. ap. Hsch., Paul. Aeg.3.45, 7.11.23.
German (Pape)
[Seite 1061] ἡ, fem. von σωτήρ, Retterinn, Erhalterinn, häufiges Beiwort schützender Göttinnen, Pind. Θέμις, Ol. 8, 21, Εὐνομία, 9, 15, Τύχα, 12, 2, eben so bei Her. 2, 156; Eur. Med. 528; bes. Hera, die Iuno Sospita der Römer; – τῶτ λεχθέντων, Plat. Legg. XII, 960 c.
Greek (Liddell-Scott)
σώτειρα: ἡ, θηλ. τοῦ σωτήρ, Ἡρόδ. 2. 156, Πινδ. Ο. 13. 76, Εὐρ. Μήδ. 528. Ἡρακλ. 588, Πλάτ. Νόμ. 960C. 2) συχν. ὡς ἐπίθ. θεῶν προστατίδων (πρβλ. June Suptila), τῆς Τύχης Πινδ. Ο. 12, 3 (πρβλ. σωτὴρ 1. 2)· τῆς Θέμιδος αὐτόθι 8. 28· τῆς Εὐνομίας αὐτόθι 9. 25· τῆς Ἀθηνᾶς Λυκοῦργ. 150. 5· τῆς Ἀρτέμιδος Ἀνθ. Π. 6. 267· τῆς Ἑκάτης Συλλ. Ἐπιγρ. (Προσθῆκ.) 3827q τῆς Ρέας αὐτόθι 4695· κτλ.· ἡ Σώτειρα ἀπολ. ἐπὶ τῆς Δήμητρος, Ἀριστοφ. Βάτρ. 378, Ἀριστ. Ρητ. 3, 18, 1· πλτ. ΙΙ. ἀντίδοτόν τι, Γαλην. παρ’ Ἡσυχ., Παῦλ. Αἰγ. 7, 11. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 195.
