διάχλωρος

Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt

Menander, Monostichoi, 340

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: διάχλωρος	Medium diacritics: διάχλωρος	Low diacritics: διάχλωρος	Capitals: ΔΙΑΧΛΩΡΟΣ
Transliteration A: diáchlōros	Transliteration B: diachlōros	Transliteration C: diachloros	Beta Code: dia/xlwros

English (LSJ)

ον,

A of translucent green, λίθος Ph.Byz.Mir.2.3, dub. in Gal.18(1).495; of a garment, CPR24.6 (ii A.D.).

διάχλωρος: -ον, ἔχων τὸ χρῶμα ὀλίγον ὠχροπράσινον, Φίλων π. 7 Θεαμ. 7.