ἀποτμητέον

English (LSJ)

   A one must cut off, τῆς τῶν πλησίον χώρας a portion of it, Pl.R.373d; one must excise, τὴν μήτραν Sor.2.89.

Greek (Liddell-Scott)

ἀποτμητέον: ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ ἀποκόψῃ, τῆς τῶν πλησίων χώρας ἡμῖν ἀποτμητέον, μέρος αὐτῆς, Πλάτ. Πολ. 373D· κἂν ὅλη μελανθῇ (ἡ μήτρα) τὴν σύμπασαν ἀποτμητέον Σωραν. π. Γυναικ. Παθ. σ. 128.15.