ἀπορρώξ

English (LSJ)

ῶγος, ὁ, ἡ, (ἀπορρήγνυμι)

   A broken off, abrupt, sheer, precipitous, ἀκταί Od.13.98; πέτρα X.An.6.4.3, cf. Arist.HA611a21, Call.Lav.Pall.41.    2 Subst., cliff, precipice, Plb.7.6.3, etc.; ἀκμή AP7.693 (Apollonid.); abyss, J.BJ1.21.3.    II fem. Subst., piece broken off, Κώκυτός θ' ὃς δὴ Στυγὸς ὕδατός ἐστιν ἀ. branch of the Styx, Od.10.514, cf. Il. 2.755; ἀλλὰ τόδ' ἀμβροσίης καὶ νέκταρός ἐστιν ἀ. is an efflux, a distillation of nectar (ἀπόσταγμα Hsch.), Od.9.359; ἀ. Ἐρινύων limb of the Furies, Ar.Lys.811 (lyr.); ἡ δὲ προφητείη δίης φρενός ἐστιν ἀ. Orac. ap. Luc.Alex.40; μελέων ὀλίγη τις ἀ. some small portion of melody, AP7.571 (Leont.); ἀ. δραχμαίη portion of a drachm's weight, Nic.Th.518; ἀπορρῶγες σπλάγχνου Aret.SD1.10; ἀπορρὼξ τῆς πόλεως, of Samos, Demad. ap. Ath.3.99d; μουνογενής τις ἀ. φύλου ἄνωθεν Χαλδαίων Orph.Fr.247.23.

French (Bailly abrégé)

ῶγος (ὁ, ἡ)
I. adj. abrupt, escarpé;
II. subst. ἡ ἀπορρώξ :
1 roche escarpée ; précipice;
2 bras de rivière;
3 épanchement d’un liquide tombant goutte à goutte.
Étymologie: ἀπορρήγνυμι.