δυστυχία

English (LSJ)

ἡ,

   A ill luck, ill fortune, E.Ba.388 (lyr.), al.; τοῦ πάθους ἡ δ. Th.6.55, etc.

German (Pape)

[Seite 689] ἡ, das Mißglücken, Unglüch, Eur. Suppl. 67 u. öfter; Thuc. 6, 55 Plat. Apol. 25 a u. A.

Greek (Liddell-Scott)

δυστῠχία: ἡ, κακὴ τύχη, ἀτυχία, Εὐρ. Βάκχ. 387 κ. ἀλλ., Θουκ. 6. 55, κτλ.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
malheur, mauvaise fortune.
Étymologie: δυστυχής.