ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται → in order that so the memory of the past may not be blotted out from among men by time
τετεύχᾰται: τετεύχετον, ἴδε τεύχω.
3ᵉ pl. pf. épq. et ion. de τεύχω.
