ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft
ου (τό) :1 lieu de punition, de supplice;2 instrument de supplice;3 châtiment.Étymologie: κολάζω.
