aquula
From LSJ
Καλὸν φέρουσι καρπὸν οἱ σεμνοὶ τρόποι → Mores decori frugis est pulchrae seges → Ein ehrbarer Charakter bringt willkommne Frucht
Latin > English (Lewis & Short)
ăquŭla: (archaic, ăquŏla; ăcŭla), ae, f.
dim. id.,
I a little water, a small stream of water (perh. only in the foll. exs.): suffundam aquolam, Plaut. Curc. 1, 3, 3 Fleck.; id. Cist. 3, 2, 38: quae (umbra) mihi videtur non tam ipsā aquulā, quae describitur, quam Platonis oratione crevisse, i. e. the Ilissus, Cic. de Or. 1, 7, 28, where Ellendt and Sorof write acula; v. aqua init.— Trop.: non seclusa aliqua aquula, sed universum flumen, Cic. de Or. 1, 2, 39.