praeviator
From LSJ
τεκμαιρόμενοι προκατηγορίας οὐ προγεγενημένης → deducing from the fact that there was no previous accusation
τεκμαιρόμενοι προκατηγορίας οὐ προγεγενημένης → deducing from the fact that there was no previous accusation
praevĭātor: ōris, m. id.,
I a precursor, herald (eccl. Lat.), Ven. Fort., v. Hilar. 2, 9.
prævĭātŏr, ōris, m., qui marche devant : Fort. Hil. 9.
