propugnatio
From LSJ
Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt
Latin > English (Lewis & Short)
prōpugnātĭo: ōnis, f. id..
I A fighting for, defence of a place (post-class.), Val. Max. 5, 1, 4 ect.—
II A defence, vindication (class.): with the gen. or pro: propugnatio ac defensio dignitatis tuae, Cic. Fam. 1, 7, 2: propugnatio pro ornamentis tuis, id. ib. 5, 8, 1: ne mea propugnatio ei potissimum defuisse videatur, id. Sest. 2, 3.
Latin > French (Gaffiot 2016)
prōpugnātĭō,¹⁶ ōnis, f. (propugno), action de défendre, défense : tua propugnatio salutis meæ Cic. Fam. 1, 9, 2, la défense que tu as prise de mon salut ; propugnationem pro aliqua re suscipere Cic. Fam. 5, 8, 1, assumer la défense de qqch.
