fortassean
Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück
Latin > English (Lewis & Short)
fortasse-an: (sometimes written separately fortasse an), adv. cf.: forsan, forsitan, fortan,
I perhaps, perchance (ante- and post-class.): fortassean sit, quos hic non mertet metus, Att. ap. Non. 138, 33; Sisenn. ib. 82, 6: de fructo, inquit, hoc dico, quod fortassean tibi satis sit, Varr. R. R. 3, 16, 10; 3, 6, 1: fortasse an pantherae quoque et leones non Africae bestiae dicerentur, id. L. L. 7, § 40 Müll.: fortassean dixerit, etc., Gell. 11, 9, 1: ea omnia comtius fortasse an dici potuerunt, fortius potuisse dici non videntur, id. 7, 3 fin.; 19, 8, 6.
Latin > French (Gaffiot 2016)
fortassĕăn, adv., peut-être : Acc. d. Non. 138, 33 ; Varro R. 3, 6, 1 ; 3, 16, 10 ; L. 7, 40 ; Gell. 11, 9, 1 ; 19, 8, 6.
