διὰ λαμπροτάτου βαίνοντες ἁβρῶς αἰθέρος → passing lightly through clear-shining air (Euripides, Medea 829)
prōflŭenter: adv., v. profluo,I P. a. fin.
prōflŭentĕr (profluens), [fig.] abondamment : Cic. Tusc. 5, 53
