jejune
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English > Greek (Woodhouse)
adj.
Meagre: P. and V. λεπτός. Small, little: P. and V. μικρός, σμικρός, ὀλίγος, βραχύς. Barren, fruitless: P. ἄκαρπος.
Latin > French (Gaffiot 2016)
jĕjūnē¹⁶ (jejunus), avec sécheresse, maigrement, sans développement : Cic. de Or. 1, 50 ; Or. 119 ; 123 ; Plin. Min. Ep. 1, 20, 20 ; Gell. 19, 3 || jejunius Cic. Fin. 3, 17 ; Att. 12, 21, 1.