ἀεσίφρων

English (LSJ)

ον, gen. ονος,

   A = φρεσὶν ἀασθείς, damaged in mind, witless, silly, Il.20.183, Od.21.302, Hes.Op.335 (more correctly ἀασίφρων Apollon.Lex., Phot.).

German (Pape)

[Seite 43] unverständig, thöricht, Hom. dreimal, Iliad. 20, 183 ὁ δ' ἔμπεδος οὐδ' ἀεσίφρων, 23, 603 οὔ τι παρήορος οὐδ' ἀεσίφρων, Od. 21, 302 ὁ δὲ φρεσὶν ᾑσιν ἀασθεὶς ἤιεν ἣν ἄτηνὀχέων ἀεσίφρονι θυμῷ; – Hes. O. 333 u. sp. D. Vgl. Buttmann Lexil. 1, 224.

Greek (Liddell-Scott)

ἀεσίφρων: -ον, γεν. ονος, = φρεσὶν ἀασθείς, βλαφθεὶς τὸν νοῦν, ἀνόητος, μωρός, βλάξ, Ἰλ. Υ. 183. Ὀδ. Φ. 302, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 333: - καὶ ἑπομένως ἀντὶ ἀασίφρων (ἐκ τοῦ ἀάω, φρὴν) Βουττμ. Λεξίλ. ἐν λ. ἀᾶσαι.

French (Bailly abrégé)

ων, ον ; gén. ονος;
insensé.
Étymologie: ἀάω¹, φρήν.

English (Autenrieth)

(cf. Od. 21.301 f.): light-headed, thoughtless, silly.