ἀδικία ἕξις ὑπεροπτικὴ νόμων → injustice: the state of despising the laws
νεηκής: -ές, (ἀκή) ὁ νεωστὶ ἀκονηθείς, Ἰλ. Ν. 391, Π. 484· Δωρ. νεᾱκής, Ἡσύχ. Περὶ τοῦ τονισμοῦ ἴδε Spitzn εἰς Ἰλ. Ζ. 77.
ές (ἀκή): freshly whetted, Il. 13.391 and Il. 16.484.
