ἀαδεῖν
From LSJ
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
Greek (Liddell-Scott)
ἀαδεῖν: «ὀχλεῖν, λυπεῖσθαι, ἀδικεῖν· ἀπορεῖσθαι, ἀσιτεῖν», καθ’ Ἡσύχ. ἀλλ’ ἴδ. καὶ Σουΐδ. Ἀμφοτέρων ὅμως αἱ ἑρμηνεῖαι φαίνονται συγκεχυμέναι. Ἴσως σημαίνει «μὴ ἀρέσκειν».
Spanish (DGE)
ὀχλεῖν, ἀπορεῖν Et.Gud., cf. Hsch., Phot.α 5.
• Etimología: Prob. ἀ- priv. + contaminación de la r. que se encuentra en ἅδην y de la de ἡδύς q.u.
