ἀντίδικος

Revision as of 11:55, 21 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (big3_5)

English (LSJ)

ον,

   A opponent or adversary in a suit, Aeschin.2.165, cf. Pl.Phdr.273c: fem., ἡ ἀ. POxy.37i8(iA. D.): properly, the defendant, Antipho 1.2; but also, the plaintiff, Lys7.13; ἀ. πρός τινα Antipho 1.5:—generally, opponent, adversary, A.Ag. 41; ἀληθινῶν ἀ. [Heraclit.]133, cf. 1 Ep.Pet.5.8, Phld.Ir.p.65W.

German (Pape)

[Seite 251] (δίκη), ὁ, der Gegner vor Gericht, ἐν δικαστηρίοις Plat. Theaet. 161 c; τῶν ἀντιδίκων ἑκάτερος, beide Parteien, Legg. XI, 937 b; öfter bei den Rednern; übh. Feind, Aesch. Ag. 41.

Greek (Liddell-Scott)

ἀντίδῐκος: -ον, (δίκη) ὡς καὶ νῦν, Αἰσχίν. 50. 22· κυρίως ὁ κατηγορούμενος, Ἀντιφῶν 111. 41· ἀλλ’ ὡσαύτως καὶ ὁ ἐνάγων, Λυσ. 109. 25· ἀντ. πρός τινα Ἀντιφῶν 112.7· οἱ ἀντίδικοι Πλάτ. Φαῖδρ. 273C, καὶ ἀλλαχοῦ: -καθόλου, ἐναντίος, ἐχθρός, Αἰσχύλ. Ἀγ. 41· διαιτητὰς ἀλλ’ οὐκ ἀντιδίκους εἶναι τοὺς μέλλοντας τἀληθὲς κρίνειν ἱκανῶς Ἀριστοτ. π. Οὐρ. 279b. 11.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
1 adversaire dans un procès, partie adverse;
2 ennemi.
Étymologie: ἀντί, δίκη.

Spanish (DGE)

-ου, ὁ 1 jur. adversario en un juicio ἐν δικαστηρίοις οἱ ἀ. τί δρῶσιν; Pl.Phdr.261c, τοῦ γὰρ ἀντιδίκου περὶ μὲν ὧν ἡ κρίσις ἦν οὐδὲν λέγοντος δίκαιον Isoc.15.5, εἰ γὰρ εἴησαν δύ' ἐναντίοι νόμοι, καί τινες ἀ. παρ' ὑμῖν ἀγωνίζοιντο D.24.35, τίς οὕτως ὠμός ἐστιν ἀ. ἢ διαιτητὴς ὃς ... D.33.34, cf. Antipho 1.2, 5, Lys.7.13, Isoc.17.2, Is.1.29, 4.24, D.29.22, 58.20, Aeschin.2.165, Anaximen.Rh.1432b38, PPetr.2.12.10 (III a.C.), SIG 953.5 (Calimna II a.C.), LXX Pr.18.17, I.AI 13.413, Eu.Matt.525, Luc.Dom.32, BGU 2071.14 (II d.C.), PWisc.1.7, 11, 17 (II d.C.), PCair.Isidor.70.11 (IV d.C.)
en fem. ἡ ἀ. I.AI 8.30, τοῦτο ἐνεχείρισεν τῇ ἀντιδίκῳ POxy.37.1.8 (I d.C.), cf. PMil.Vogl.229.27 (II d.C.)
fig. de Menelao como querellante contra Paris, A.A.41.
2 en gener. enemigo, contrario ἄνθρωποι κακοὶ ἀληθινῶν ἀντίδικοι Heraclit.B 133, ἔσονται γὰρ ὡς οὐκ ὄντες καὶ ἀπολοῦνται πάντες οἱ ἀ. σου LXX Is.41.11, ὁ ἀ. ὑμῶν διάβολος ... περιπατεῖ ζητῶν τινα καταπιεῖν 1Ep.Petr.5.8, cf. Phld.Ir.p.65, LXX Si.36.6, Chrysipp.Stoic.2.96.