Πεισιστρατίδαι

Wikipedia EL

Πεισιστρατίδες (αρχαία ελληνικά Πεισιστρατίδαι) αποκαλούνταν από τους αρχαίους ιστορικούς οι απόγονοι και συγγενείς του τυράννου των Αθηνών Πεισίστρατου, αλλά κυρίως οι δύο γιοι και διάδοχοι του, Ιππίας και Ίππαρχος. Όταν αναφέρονταν στους γιους, τους παρουσίαζαν με αυτό τον πληθυντικό ως συγκυβερνήτες, παρότι βασικός ηγέτης σύμφωνα με τους περισσότερους –αλλά όχι όλους- τους ιστορικούς φαίνεται να ήταν ο Ιππίας. Μερικοί πάντως θεωρούν πρωτότοκο και βασικό ηγέτη τον Ίππαρχο. Ως «περίοδος των Πεισιστρατιδών» εννοείται συνήθως το διάστημα 527-510 π.Χ. δηλαδή από το θάνατο του Πεισίστρατου την άνοιξη του 527 π.Χ. μέχρι την αποκατάσταση της αθηναϊκής δημοκρατίας το καλοκαίρι του του 510 π.Χ. αν και κάποιοι ιστορικοί περιλαμβάνουν σε αυτήν και την περίοδο διακυβέρνησης του ίδιου του Πεισίστρατου (560-528 π.Χ.) , εξετάζοντας συνολικά τα δημόσια έργα και τις πολιτικές εξελίξεις για όλο το διάστημα που η Αθήνα είχε τυραννίδα .

Wikipedia FR

Les Pisistratides (en grec ancien Πεισιστρατίδαι / Peisistratidai) sont les descendants du tyran d'Athènes, Pisistrate (fin du vie siècle av. J.-C.). Au sens restreint, le terme désigne les deux fils de celui-ci, Hippias et Hipparque, qui héritent conjointement du gouvernement d'Athènes à la mort de leur père en -527.

Wikipedia DE

Die Peisistratiden-Tyrannis in Athen ist ein Abschnitt in der archaischen Epoche Athens, der durch die Vormachtstellung des Peisistratos und seiner ihm nachfolgenden Söhne Hippias und Hipparchos in der athenischen Polis bestimmt war. Diese annähernd über ein halbes Jahrhundert sich erstreckende Ära folgte auf die Solonischen Reformen und hatte die Kleisthenische Neuordnung der attischen Bürgerschaft zur Folge. In der althistorischen Forschung schwankt das Urteil über die Peisistratiden-Tyrannis, bedingt durch Zweifel und Lücken bei den historischen Quellenzeugnissen, speziell in der Frage, welchen Beitrag Peisistratos und seine Söhne zur weiteren Entwicklung des attischen Staatsverbands geleistet haben.

Wikipedia ES

Los Pisistrátidas (en griego antiguo, Πεισιστρατίδα Peisistratidai), son los descendientes de Pisístrato, tirano de Atenas.

Literalmente, el término designa a sus dos hijos: Hipias e Hiparco, que heredaron y gobernaron, conjuntamente, en Atenas, tras el fallecimiento de su padre en el 527 a. C.

Hiparco (527-514 a. C.), mecenas y protector de los poetas Simónides de Ceos y Anacreonte, y promotor de una gran biblioteca en Atenas, no ostentó, más que de forma simbólica, el poder. Fue asesinado, en el 514 a. C., por los tiranicidas Harmodio y Aristogitón.

Hipias, que salió indemne del atentado en el que murió su hermano, detentó durante más tiempo el poder, recrudeciendo su tiranía hasta límites insostenibles.

En el 510 a. C., los Alcmeónidas, que habían sido exiliados por Pisístrato, se rebelaron contra Hipias, y llamaron en su auxilio a Esparta que se unió a ellos en el ataque. La intervención, promovida por Cleómenes I, obligó a Hipias a refugiarse en la Acrópolis, los espartanos raptaron a sus hijos forzando, para salvarles, el destierro del tirano, que abandonó Grecia y se refugió en Sigeo. Este fue el fin del dominio de los Pisistrátidas.

French (Bailly abrégé)

ῶν (οἱ) :
les Pisistratides ou fils de Pisistrate.
Étymologie: Πεισίστρατος.

Russian (Dvoretsky)

Πεισιστρᾰτίδαι: ῶν οἱ Писистратиды, сыновья Писистрата Her., Thuc., Plat.