Τυνδαρίδας

From LSJ

Μὴ φῦναι τὸν ἅπαντα νικᾷ λόγον → Not to be born is, past all prizing, best.

Sophocles, Oedipus Coloneus l. 1225

English (Slater)

Τυνδᾰρῐδας (-ίδας, -ιδᾶν, -ίδαις.) one of the Dioskouroi, whose chief shrine was at Therapnai. ταχέως δ' ἐπ ἀδελφεοῦ βίαν πάλιν χώρησεν ὁ Τυνδαρίδας (= Polydeukes, who is son of Zeus, v. 80) (N. 10.73) Τυνδαρίδας δ' ἐν Ἀχαιοῖς ὑψίπεδον Θεράπνας οἰκέων ἕδος (Kastor) 1. 1. 31. pl. Τυνδαρίδαις τε φιλοξείνοις ἁδεῖν καλλιπλοκάμῳ θ' Ἑλένᾳ (O. 3.1) κῦδος εὐίππων διδόντων Τυνδαριδᾶν (O. 3.39) λευκοπώλων Τυνδαριδᾶν βαθύδοξοι γείτονες (the Spartans) (P. 1.66) Χαρίτεσσί τε καὶ σὺν Τυνδαρίδαις (N. 10.38) ἐν Τυν]δαριδᾶν ἱερῷ [τεμέ]νει πεφυτευμένον ἄλ[σος (supp. Lobel) (Pae. 18.1) v. *fr. 140c*, (P. 4.171) —2.

Russian (Dvoretsky)

Τυνδᾰρίδᾱς: ου (ῐ) ὁ дор. = Τυνδαρίδης.