αγαπητός
From LSJ
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
Greek Monolingual
-ή, -ό (Α ἀγαπητός, ή, όν) ἀγαπῶ
ο αγαπημένος, ο προσφιλής
αρχ.
1. αυτός με τον οποίο αναγκάζεται ή πρέπει κανείς να είναι ευχαριστημένος
2. (για πράγματα) επιθυμητός
3. επίρρ. ἀγαπητῶς: α) με χαρά, ευχάριστα
β) μόλις για να ευχαριστηθεί κάποιος, μόλις και μετά βίας.
