ακεσώδυνος

Ὡς ἡδὺ κάλλος, ὅταν ἔχῃ νοῦν σώφρονα → Quam dulce facies pulchra cum ingenio probo → Wie froh macht Schönheit, wenn sie klugen Sinn besitzt

Menander, Monostichoi, 555

Greek Monolingual

ἀκεσώδυνος, -ον (Α)
αυτός που καταπραΰνει τους πόνους.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < ἀκέομαι + -ώδυνος < ὀδυνη].