αρτοδότης

From LSJ

Εἴκειν δ᾽ οὐκ ἐπίσταται κακοῖς → You don’t know how to yield to your misfortunes

Sophocles, Antigone, 472

Greek Monolingual

ἀρτοδότης, ο (Μ)
αυτός που μοιράζει άρτο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < άρτος + -δότης < δίδωμι (πρβλ. εργοδότης, υπνοδότης κ.ά.)].