βροτομήτωρ

From LSJ

ἐπ' ἀλλήλοισιν ἀμφικείμενοι → locked in each other's arms, clinging to one another

Source

Greek (Liddell-Scott)

βροτομήτωρ: ἡ, ἡ τῶν θνητῶν μήτηρ, γαῖα Θ. Πρόδρ.

Greek Monolingual

βροτομήτωρ, η (Μ)
η μητέρα των ανθρώπων, η Γη.