δίστηλος
From LSJ
ἵνα οὖν μηδ' ἐν τούτῳ δῷ αὐτοῖς λαβήν (Photius, Fragments on the Epistle to the Romans 483.26) → so that he doesn't give them even here a handle (= an opportunity for refutation)
Greek Monolingual
-η, -ο (AM δίστηλος, -ον)
αυτός που έχει δύο στήλες
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το δίστηλο
α) δημοσίευμα (άρθρο κ.λπ.) που καταλαμβάνει δύο στήλες
β) παλαιό ασημένιο ισπανικό νόμισμα (επειδή είχε στη μιά όψη τις δύο στήλες του Ηρακλέους), κολονάτο.
