δυσπαλάμως
From LSJ
αἰτῶ δ' ὑγίειαν πρῶτον, εἶτ' εὐπραξίαν, τρίτον δὲ χαίρειν, εἶτ' ὀφείλειν μηδενί → first health, good fortune next, and third rejoicing; last, to owe nought to any man
French (Bailly abrégé)
adv.
sans pouvoir résister.
Étymologie: δυσπάλαμος.
Spanish
Russian (Dvoretsky)
δυσπᾰλάμως: без борьбы (ὀλέσθαι Aesch.).
