δυσφόρως
From LSJ
εἰ μέντοι νόμον τελεῖτε βασιλικὸν κατὰ τὴν γραφήν, Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν, καλῶς ποιεῖτε → Now if you're accomplishing the King's Law according to scripture — Thou shalt love thy neighbour as thyself — you're doing the right thing (James 2:8)
French (Bailly abrégé)
adv.
de façon à pouvoir être difficilement supporté ; avec impatience.
Étymologie: δύσφορος.
Spanish
con aflicción, con disgusto, con molestias, mal
Russian (Dvoretsky)
δυσφόρως: тяжело, горестно: δυσφόρως ἄγειν τι Soph. быть подавленным чем-л.: τὰ δυσφόρως ἔχοντα Soph. неприятности, огорчения.
