εξαίφνης

Greek Monolingual

(AM ἐξαίφνης) αίφνης
επίρρ. ξαφνικά, απροσδόκητα
αρχ.-μσν.
αμέσως, ευθύς
μσν.
(με άρθρο ως επίθ.) ξαφνικός, απροσδόκητος («ή ἐξαίφνης συμφορά»)
αρχ.
φρ. «τὸ ἐξαίφνης» — η στιγμή ή ο σύντομος χρόνος μεταξύ δύο χρονικών σημείων.