εύπρυμνος

Greek Monolingual

εὔπρυμνος, -ον (Α)
με ωραία πρύμνη («νῆες... εὔπρυμνοι», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + πρυμνός «πρύμνη»].