εὐδαιμονάω
From LSJ
Πάντα ταῦτα ἐπείρασα ἐν τῇ σοφίᾳ: εἶπα Σοφισθήσομαι, καὶ αὐτὴ ἐμακρύνθη ἀπ' ἐμοῦ· κτλ. (Εcclesiastes 7:23f., LXX version) → I tried to give proof in wisdom of all those things; I said, I will be wise, but that wisdom was far from me ...
Greek Monolingual
-έω (ΑΜ εὐδαιμονῶ, εὐδαιμονέω Μ και εὐδαιμονάω) ευδαίμων
είμαι πράγματι ευτυχισμένος, δεν έχω δυσκολίες ή στενοχώριες
αρχ.
1. πλεονεκτώ («ἡ τυραννὶς πολλὰ τ' ἄλλ' εὐδαιμονεῖ κἄξεστιν αὐτῇ δρᾶν... ἂ βούλεται», Σοφ.)
2. και ως ευχή («εὐδαιμονοίης», Ευρ.).
