Θεὸν προτίμα, δεύτερον δὲ τοὺς γονεῖς → Post deum habeas parentes proximo loco → Vor allem ehre Gott, die Eltern gleich nach ihm
ζωοδόνος, -ον (Μ)αυτός που δονεί, που κινεί τη ζωή.[ΕΤΥΜΟΛ. < ζω(ο)-(Ι) + -δονος (< δονώ), πρβλ. ετνοδόνος].