κείνους δὲ κλαίω ξυμφορᾷ κεχρημένους (Euripides' Medea 347) → I weep for those who have suffered disaster
καίω.[ΕΤΥΜΟΛ. < αόρ. έκαψα του καίω (κατά το σχήμα έραψα: ράφτω, έσκαψα: σκάφτω].