κοινοδέσποτος

Greek Monolingual

κοινοδέσποτος, -ον (Α)
αυτός που έχει πολλούς κυρίους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κοινός + -δέσποτος (< δεσπότης), πρβλ. αδέσποτος, φιλοδέσποτος].