κοινολόγημα

Greek Monolingual

το
1. καθετί που λέγεται δημόσια, που κοινολογείται
2. κοινός λόγος, ασήμαντος λόγος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κοινολογῶ. Η λ. μαρτυρείται από το 1819 στον Χαρίσιο Δ. Μεγδάνη].