Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
ο κούτελοπολύ δυνατό ή νοθευμένο κρασί που χτυπάει στο κούτελο, στο κεφάλι.