Ζῶμεν γὰρ οὐχ ὡς θέλομεν, ἀλλ' ὡς δυνάμεθα → Ut quimus, haud ut volumus, aevum ducimus → nicht wie wir wollen, sondern können, leben wir
το
αυλάκι μέσω του οποίου διοχετεύεται το αναγκαίο για την κίνηση του μύλου νερό, αλλ. αμπολή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μύλος + αυλάκι].