νήτρον

Greek Monolingual

νῆτρον, τὸ (Α)
(κατά το λεξ. Σούδα) «κλωστήριον».
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. νη- του νήθω «γνέθω» + επίθημα -τρον (πρβλ. μάκτρον, νίπτρον)].