περιπαθῶς
From LSJ
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
French (Bailly abrégé)
adv.
avec une vive affection de l'âme.
Étymologie: περιπαθής.
Russian (Dvoretsky)
περιπᾰθῶς: с глубоким волнением, весьма взволнованно Luc., Plut.
