προμαλάττω

Οὔτοι ποθ' οὑχθρός, οὐδ' ὅταν θάνῃ, φίλος → One's enemy does not become one's friend when they die

Sophocles, Antigone, 522

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

προ-μαλάττω, Ion. προμαλάσσω tevoren kneden; overdr.. ἐπὶ τὸν δῆμον... προμαλαττόμενον tegen het volk dat tevoren bewerkt was Plut. Caes. 6.3.