πρωτολάτης

Greek Monolingual

ο, Ν
αυτός που προχωρεί πρώτος, που προηγείται από τους συμπορευομένους του.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αντί του ορθού πρωτ-ελάτης < πρωτ(ο)- + -ελάτης / -ηλάτης (< ἐλαύνω), πρβλ. προλάτης].