πυράκτωση
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
Greek Monolingual
η / πυράκτωσις, -ώσεως, ΝΜΑ [[πυρακτῶ, -όω]]
η ενέργεια και το αποτέλεσμα του πυρακτώνω, η θέρμανση ενός υλικού ώσπου να γίνει διάπυρο
νεοελλ.
τεχνολ. η θέρμανση ενός υλικού ώσπου αυτό να ερυθροπυρωθεί ή να λευκοπυρωθεί σε αντιδιαστολή προς την πύρωση, δεδομένου ότι η πυράκτωση συνοδεύεται και από οπτικά φαινόμενα.
