συνδρόμως
From LSJ
Ἡ γλῶσσ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει → Inesse linquae veritas lapsae solet → Die Zunge, wenn sie in die Irre geht, spricht wahr
French (Bailly abrégé)
adv.
concurremment.
Étymologie: σύνδρομος.
Russian (Dvoretsky)
συνδρόμως:
1 наравне, не отставая, т. е. неутомимо (ἴχνος ῥινηλατεῖν Aesch.);
2 в согласии: τὸ πρός ἀλλήλους σ. ἔχειν Arst. взаимное совпадение.