Τὸν εὐτυχοῦντα καὶ φρονεῖν νομίζομεν → Fortuna famam saepe dat prudentiae → Von dem der glücklich, glaubt man auch, dass er klar denkt
Menander, Monostichoi, 497Greek (Liddell-Scott)
τίτης: ὁ, «τίται· εὔποροι, ἢ κατήγοροι τῶν ἀρχόντων» Ἡσύχ. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 432.
Middle Liddell
τῐ́της, ου, ὁ, Doric for τίτης = τιμωρός, avenger, Aesch.
