τρίσβαθος

From LSJ

ἄλογον δὴ τὸ μήτε μάχης ἄρξασθαι μήτε τοὺς φίλους φυλάξαι, ἐὰν ὑπό γε τῶν βαρβάρων ἀδικῆσθε → It is irrational neither to begin battle nor to guard the friends, if you are ever wronged by the foreigners

Source

Greek Monolingual

-η, -ο, Ν
1. πολύ βαθύς, βαθύτατος (α. «στες τρίσβαθες σπηλιές τους», Κρυστάλλ.
β. «η αράθυμη και τρίσβαθη ψυχή του», Σολωμ.)
2. (το ουδ. εν. και πληθ. ως ουσ.) το τρίσβαθο και τα τρίσβαθα
το πιο βαθύ και απόκρυφο μέρος («το 'χε θάψει στα τρίσβαθα της ψυχής του»).
επίρρ...
τρίσβαδα
βαθύτατα, σε αμέτρητο βάθος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επιτατ. τρισ-/τρι- + βαθύς, κατά τα επίθ. σε -ος].