Ζῶμεν γὰρ οὐχ ὡς θέλομεν, ἀλλ' ὡς δυνάμεθα → Ut quimus, haud ut volumus, aevum ducimus → nicht wie wir wollen, sondern können, leben wir
φυγοδικῶ, -έω, ΝΜΑ φυγόδικοςαποφεύγω τη δίκη, δεν παρουσιάζομαι στο δικαστήριο για να δικαστώ.