3,258,463
edits
θέλγω: Difference between revisions
From LSJ
2b
(4) |
(2b) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''θέλγω:''' Ιων. παρατ. <i>θέλγεσκε</i>, σε Ομήρ. Οδ.· μέλ. <i>θέλξω</i>, Δωρ. <i>-ξῶ</i>, αόρ. αʹ <i>ἔθελξα</i>· Παθ., αόρ. αʹ [[ἐθέλχθην]], Επικ. γʹ πληθ. <i>-χθεν</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[κυρίως]], [[χτυπώ]] ή [[ακουμπώ]] με μαγική [[δύναμη]], Λατ. mulcere, και [[επομένως]] [[μαγεύω]], [[θέλγω]], [[σαγηνεύω]], «[[δένω]]» με μάγια, λέγεται για τον Ερμή, αυτός που με το μαγικό του [[ραβδί]] [[ἀνδρῶν]] ὄμματα θέλγει, ρίχνει τους άνδρες σε μαγεμένο ύπνο, σε Όμηρ.· λέγεται για τη [[μάγισσα]] [[Κίρκη]], σε Ομήρ. Οδ., κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> με αρνητική [[σημασία]], [[εξαπατώ]], [[παραπλανώ]], [[ξεγελώ]], σε Όμηρ., Σοφ.<br /><b class="num">II.</b> [[δημιουργώ]], [[προκαλώ]] με ξόρκια, <i>ἀοιδαὶ θέλξαν νιν</i> (ενν. <i>εὐφροσύναν</i>), σε Πίνδ.· ([[γαλήνη]]) [[θέλγω]] ἀνηνεμίην, σε Ανθ. Π. | |lsmtext='''θέλγω:''' Ιων. παρατ. <i>θέλγεσκε</i>, σε Ομήρ. Οδ.· μέλ. <i>θέλξω</i>, Δωρ. <i>-ξῶ</i>, αόρ. αʹ <i>ἔθελξα</i>· Παθ., αόρ. αʹ [[ἐθέλχθην]], Επικ. γʹ πληθ. <i>-χθεν</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[κυρίως]], [[χτυπώ]] ή [[ακουμπώ]] με μαγική [[δύναμη]], Λατ. mulcere, και [[επομένως]] [[μαγεύω]], [[θέλγω]], [[σαγηνεύω]], «[[δένω]]» με μάγια, λέγεται για τον Ερμή, αυτός που με το μαγικό του [[ραβδί]] [[ἀνδρῶν]] ὄμματα θέλγει, ρίχνει τους άνδρες σε μαγεμένο ύπνο, σε Όμηρ.· λέγεται για τη [[μάγισσα]] [[Κίρκη]], σε Ομήρ. Οδ., κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> με αρνητική [[σημασία]], [[εξαπατώ]], [[παραπλανώ]], [[ξεγελώ]], σε Όμηρ., Σοφ.<br /><b class="num">II.</b> [[δημιουργώ]], [[προκαλώ]] με ξόρκια, <i>ἀοιδαὶ θέλξαν νιν</i> (ενν. <i>εὐφροσύναν</i>), σε Πίνδ.· ([[γαλήνη]]) [[θέλγω]] ἀνηνεμίην, σε Ανθ. Π. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''θέλγω:''' (impf. ἔθελγον - эп. θέλγον и iterat. 3 л. sing. θέλγεσκε, fut. θέλξω - дор. θελξῶ, aor. ἔθελξα - поэт. θέλξα; pass.: fut. θελχθήσομαι, aor. [[ἐθέλχθην]] - эп. 3 л. pl. ἔθελχθεν)<br /><b class="num">1)</b> зачаровывать, околдовывать (πάντας ἀνθρώπους, [[ἀνδρῶν]] ὄμματα τῇ ῥάβδῳ Hom.; ἀοιδαὶ θέλξαν τινά Pind.; [[Ἔρως]] θέλγει τινά Soph., Eur.; ὑπὸ σειρῆνος θελγόμενος Plut.): [[θαῦμα]] μ᾽ [[ἔχει]], ὡς [[οὔτι]], πιὼν [[τάδε]] φάρμακ᾽, ἐθέλχθης Hom. я изумлена, что ты, выпив этого снадобья, не оказался заколдованным, т. е. избегнул чар;<br /><b class="num">2)</b> перен. очаровывать, обольщать, завлекать ([[ἐπέεσσι]], [[ἔρῳ]], αἱμυλίοισι λόγοισι, ψεύδεσσι Hom.; μελιγλώσσοις ἐπαοιδαῖσι Aesch.): θέλγουσα [[πειθώ]] Sext. неотразимая убедительность;<br /><b class="num">3)</b> отуманивать, ослеплять (Ἀχαιῶν νόον Hom.);<br /><b class="num">4)</b> расслаблять (θυμὸν ἐν στήθεσσί τινι Hom.);<br /><b class="num">5)</b> очаровывать, приводить в восторг, восхищать (πάντων [[νόημα]] Plat.);<br /><b class="num">6)</b> внушать, убеждать (τὸ μὴ κτεῖναι Aesch.);<br /><b class="num">7)</b> вызывать волшебством, навевать чарами (ἀνηνεμίην Anth.; εὐφροσύναν Pind.). | |||
}} | }} | ||
