3,276,318
edits
παλαιός: Difference between revisions
From LSJ
3b
(5) |
(3b) |
||
| Line 36: | Line 36: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''πᾰλαιός:''' -ά, -όν, ανωμ. συγκρ. και υπερθ. <i>παλαιότερος</i>, <i>-ότατος</i>, [[αλλά]] οι συνήθεις τύποι είναι [[παλαίτερος]], <i>-αίτατος</i> (προέρχονται από το [[πάλαι]])·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[παλιός]] στα χρόνια, <b>α)</b> λέγεται για ανθρώπους, [[μεγάλος]], ηλικιωμένος, ἢ [[νέος]] ἠὲ [[παλαιός]], σε Όμηρ.· παλαιὸς [[γέρων]], παλαιὰ [[γρηῦς]], σε Ομήρ. Οδ.· <i>χρόνῳ παλαιῷ</i>, σε Σοφ. <b>β)</b> λέγεται για πράγματα, [[οἶνος]], σε Ομήρ. Οδ.· [[νῆες]], στο ίδ.<br /><b class="num">II.</b> αυτός που ανήκει στα [[παλιά]] χρόνια, [[αρχαίος]],<br /><b class="num">1.</b> λέγεται για ανθρώπους, σε Όμηρ.· [[Μίνως]] [[παλαίτατος]] ὧν ἀκοῇ [[ἴσμεν]], σε Θουκ.· <i>οἱ παλαιοί</i>, οι αρχαίοι, Λατ. [[veteres]], στον ίδ. <b>2. α)</b> λέγεται για πράγματα, σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ. κ.λπ.· <i>τὸ παλαιόν</i>, ως επίθ., όπως τὸ [[πάλαι]], [[παλιά]], [[άλλοτε]], σε Ηρόδ. κ.λπ.· <i>ἐκ παλαιοῦ</i>, από [[παλιά]], στον ίδ.· <i>ἐκ παλαιτέρου</i>, από παλιότερα, στον ίδ.· <i>ἐκ παλαιτάτου</i>, σε Θουκ. <b>β)</b> λέγεται για πράγματα επίσης, διατηρημένος, φθαρμένος, απαρχαιωμένος, [[παλιός]], σε Αισχύλ., Σοφ. | |lsmtext='''πᾰλαιός:''' -ά, -όν, ανωμ. συγκρ. και υπερθ. <i>παλαιότερος</i>, <i>-ότατος</i>, [[αλλά]] οι συνήθεις τύποι είναι [[παλαίτερος]], <i>-αίτατος</i> (προέρχονται από το [[πάλαι]])·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[παλιός]] στα χρόνια, <b>α)</b> λέγεται για ανθρώπους, [[μεγάλος]], ηλικιωμένος, ἢ [[νέος]] ἠὲ [[παλαιός]], σε Όμηρ.· παλαιὸς [[γέρων]], παλαιὰ [[γρηῦς]], σε Ομήρ. Οδ.· <i>χρόνῳ παλαιῷ</i>, σε Σοφ. <b>β)</b> λέγεται για πράγματα, [[οἶνος]], σε Ομήρ. Οδ.· [[νῆες]], στο ίδ.<br /><b class="num">II.</b> αυτός που ανήκει στα [[παλιά]] χρόνια, [[αρχαίος]],<br /><b class="num">1.</b> λέγεται για ανθρώπους, σε Όμηρ.· [[Μίνως]] [[παλαίτατος]] ὧν ἀκοῇ [[ἴσμεν]], σε Θουκ.· <i>οἱ παλαιοί</i>, οι αρχαίοι, Λατ. [[veteres]], στον ίδ. <b>2. α)</b> λέγεται για πράγματα, σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ. κ.λπ.· <i>τὸ παλαιόν</i>, ως επίθ., όπως τὸ [[πάλαι]], [[παλιά]], [[άλλοτε]], σε Ηρόδ. κ.λπ.· <i>ἐκ παλαιοῦ</i>, από [[παλιά]], στον ίδ.· <i>ἐκ παλαιτέρου</i>, από παλιότερα, στον ίδ.· <i>ἐκ παλαιτάτου</i>, σε Θουκ. <b>β)</b> λέγεται για πράγματα επίσης, διατηρημένος, φθαρμένος, απαρχαιωμένος, [[παλιός]], σε Αισχύλ., Σοφ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πᾰλαιός:''' 3, лак. [[παλεόρ]] (compar. παλαιότερος и [[παλαίτερος]], superl. παλαιότατος и [[παλαίτατος]])<br /><b class="num">1)</b> старый ([[οἶνος]], [[νῆες]] Hom.; ὑποδήματα Plat.; [[ἱμάτιον]] NT);<br /><b class="num">2)</b> старинный, давнишний ([[ξεῖνος]] Hom.): κατὰ τὸν παλαιὸν λόγον Plat. согласно старинной поговорке; ἡ παλαιὰ [[διαθήκη]] NT ветхий завет;<br /><b class="num">3)</b> престарелый ([[γέρων]], [[γρηῦς]] Hom.);<br /><b class="num">4)</b> древний ([[Ἶλος]] Hom.; νόμοι Aesch.; θέσφατα Soph.): ἐκ παλαιοῦ и ἐκ παλαιτέρου Her. с древних времен, издревле; οἱ παλαιοί Thuc. люди древних эпох, древние;<br /><b class="num">5)</b> устаревший, обветшалый, утративший смысл, пустой (κωφὰ καὶ παλαιὰ ἔπη Soph.). | |||
}} | }} | ||
