3,277,286
edits
(5) |
(3b) |
||
Line 39: | Line 39: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''οὐδέ:''' ([[οὐδέ]]), αρνητικό [[μόριο]], που σχετίζεται με το [[μηδέ]] όπως το <i>οὐ</i> με το <i>μή</i>,<br /><b class="num">I.</b> ως σύνδ.,<br /><b class="num">1.</b> αλλ' όχι, όταν προηγείται το <i>μὲν</i>· <i>ἄλλοις μὲν πᾶσιν ἐήνδανεν</i>, [[οὐδέ]] ποθ' Ἥρῃ οὐδὲ [[Ποσειδάων]]', <i>οὐδὲ γλαυκώπιδι κούρῃ</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· [[ούτε]] και, [[ούτε]], Λατ. [[neque]], [[nec]]· τραχὺς [[μόναρχος]] οὐδ' [[ὑπεύθυνος]], σε Αισχύλ.· [[ἄθικτος]] οὐδ' [[οἰκητός]], σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> όταν προηγείται μια απλή αποφατική [[λέξη]], [[ούτε]], [[οὐκέτι]] σοι [[μένος]] ἔμπεδον [[οὐδέ]] τις [[ἀλκή]], σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">II.</b> όταν το [[οὐδέ]] επαναλαμβάνεται στην [[αρχή]] [[δύο]] αλληλοδιαδόχων προτάσεων, το πρώτο [[οὐδέ]] είναι [[συχνά]] επιρρ. (κατωτ. III), [[ούτε]] καν..., [[αλλά]] [[ούτε]] [[βεβαίως]], λέγεται για να δηλώσει μια ισχυρότερη αντίθ. από τα [[οὔτε]]..., [[οὔτε]], [[ούτε]]..., [[ούτε]], στον ίδ., Αττ.<br /><b class="num">III. 1.</b> ως επίρρ., [[ούτε]] καν, Λατ. ne... quindem· <i>οὐδ' ἠβαιόν</i>, [[ούτε]] λίγο, [[ούτε]] καν, [[καθόλου]], <i>οὐδὲ τυτθόν</i>, οὐδὲ [[μίνυνθα]], σε Ομήρ. Ιλ., Αττ.· [[πριν]] το <i>ἕν</i> (ένα) δεν εκθλίβεται· <i>οὐδὲ ἕν</i>, σε Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> το [[οὐδέ]] [[συχνά]] επαναλαμβάνεται από κοινού με άλλες αποφατικές λέξεις· <i>ἀλλ' οὐ γὰρ οὐδὲ νουθετεῖν ἔξεστί σε</i>, σε Σοφ.· ομοίως, οὐδὲ γὰρ [[οὐδέ]], σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ. | |lsmtext='''οὐδέ:''' ([[οὐδέ]]), αρνητικό [[μόριο]], που σχετίζεται με το [[μηδέ]] όπως το <i>οὐ</i> με το <i>μή</i>,<br /><b class="num">I.</b> ως σύνδ.,<br /><b class="num">1.</b> αλλ' όχι, όταν προηγείται το <i>μὲν</i>· <i>ἄλλοις μὲν πᾶσιν ἐήνδανεν</i>, [[οὐδέ]] ποθ' Ἥρῃ οὐδὲ [[Ποσειδάων]]', <i>οὐδὲ γλαυκώπιδι κούρῃ</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· [[ούτε]] και, [[ούτε]], Λατ. [[neque]], [[nec]]· τραχὺς [[μόναρχος]] οὐδ' [[ὑπεύθυνος]], σε Αισχύλ.· [[ἄθικτος]] οὐδ' [[οἰκητός]], σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> όταν προηγείται μια απλή αποφατική [[λέξη]], [[ούτε]], [[οὐκέτι]] σοι [[μένος]] ἔμπεδον [[οὐδέ]] τις [[ἀλκή]], σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">II.</b> όταν το [[οὐδέ]] επαναλαμβάνεται στην [[αρχή]] [[δύο]] αλληλοδιαδόχων προτάσεων, το πρώτο [[οὐδέ]] είναι [[συχνά]] επιρρ. (κατωτ. III), [[ούτε]] καν..., [[αλλά]] [[ούτε]] [[βεβαίως]], λέγεται για να δηλώσει μια ισχυρότερη αντίθ. από τα [[οὔτε]]..., [[οὔτε]], [[ούτε]]..., [[ούτε]], στον ίδ., Αττ.<br /><b class="num">III. 1.</b> ως επίρρ., [[ούτε]] καν, Λατ. ne... quindem· <i>οὐδ' ἠβαιόν</i>, [[ούτε]] λίγο, [[ούτε]] καν, [[καθόλου]], <i>οὐδὲ τυτθόν</i>, οὐδὲ [[μίνυνθα]], σε Ομήρ. Ιλ., Αττ.· [[πριν]] το <i>ἕν</i> (ένα) δεν εκθλίβεται· <i>οὐδὲ ἕν</i>, σε Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> το [[οὐδέ]] [[συχνά]] επαναλαμβάνεται από κοινού με άλλες αποφατικές λέξεις· <i>ἀλλ' οὐ γὰρ οὐδὲ νουθετεῖν ἔξεστί σε</i>, σε Σοφ.· ομοίως, οὐδὲ γὰρ [[οὐδέ]], σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''οὐδέ:''' <b class="num">1)</b> и не, также не: οὐ. γὰρ οὐ., οὐ. μὲν οὐ. или οὐ. μὰν οὐ. Hom. ибо решительно никогда; οὐ. τὰ περὶ τῆς δίκης [[ἄρα]] ἐπύθεσθε; Plat. и вы ничего не узнали об обстоятельствах судебного процесса?; σιδήρῳ δὲ οὐδ᾽ ἀργύρῳ [[χρέονται]] [[οὐδέν]] Her. (массагеты) не употребляют ни железа, ни серебра; οὐ. … οὐ. ни … ни; οὐ. εἷς Thuc. ни один;<br /><b class="num">2)</b> но не, а не (δόλῳ οὐ. βίηφιν Hom.; [[δοῦλος]] οὐδ᾽ [[ἐλεύθερος]] Soph.);<br /><b class="num">3)</b> (и) даже не: οὐδ᾽ [[ἠβαιόν]] Hom. даже в ничтожной степени, т. е. ничуть, нимало; ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς ἀπέληγε μάχης [[Ἓκτωρ]] Hom. но даже тогда не прекратил боя Гектор; οὐδ᾽ ἑνὶ ἐπιτρέπειν τι Xen. не разрешать чего-л. ни одному даже человеку. | |||
}} | }} |